monkey see, monkey do

Vandaag maakte ik een sprong in de tijd en luidde ik, samen met de mensen van Nepal, het jaar 2076 feestelijk in. Het is hier vandaag ook niet de 14e maar de eerste. Nieuwjaardag dus. Ook ik kreeg vanochtend een ‘tika’ (de rode stip op het voorhoofd). Sanju haalde me op na het ontbijt en wederom begaven we ons in de gemotoriseerde terreur van Kathmandu. Wat ik jullie gisteren nog niet heb verteld: behalve deel te nemen aan dit, op het oog, suïcidale verkeer, stapte ik ook nog eens bij Sanju achter op zijn scooter. Vandaag weer. En de rit van mijn guesthouse naar zijn huis en tevens kantoor was een echte off-the-road-experience. Hoe Sanju, en al die anderen, het voor elkaar krijgen, begrijp ik nog steeds niet. Een zandpad, nauwelijks drie meter breed, waar iedereen elkaar probeert in te halen en passeren, waarbij geen sprake is van enige egalisering, maar waar je door diepe gaten moet en hoge hobbels neemt en grote en kleine stenen probeert te omzeilen. Een ritje in Joris en de Draak is er niks bij. Helemaal door elkaar geschud, kwam ik aan bij zijn huis. Voor de lunch liepen we naar Sanju’s favoriete momo restaurant en dus at ik dit typisch Nepalese gerecht: een deegtasje gevuld met groente, vlees of aardappelen. Ik had de groente-versie en die was pittig, maar heerlijk!

Op het einde van deze dag reden we naar Swayambhunath oftewel de ‘Monkey Temple’. Na een flinke klim via een steile stenen trap bereikten we deze stupa die meer dan 2000 jaar oud schijnt te zijn. Vanwege Nieuwjaar was het ontzettend druk, maar niet minder indrukwekkend. De vele apen die rondom de stupa leven, maken het nog specialer dan het al is. We aten voor 350 rupees (nog geen drie euro) in Thamel, een toeristisch deel van Kathmandu, en om het nog spannender te maken was het donker toen we terug scooterden naar mijn guesthouse. De indrukken van deze eerste twee dagen zijn te talrijk. Wat ik zie, hoor, ruik en proef is bijna teveel. Nauwelijks te bevatten. En dus voel ik me als in monkey see, monkey do. Op dit moment begrijp ik nog niet alles wat ik leer en toch leer ik. En dat bevalt.